سینمای ایران از فقدان مدیریت و استراتژی رنج می‌برد
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۱۳۴۷
یک کارگردان و تهیه‌کننده سینما بابیان اینکه رسانه ملی نیازمند بازنگری در سیاست‌های خود است؛ چراکه با گسترش فضای مجازی، ممیزی‌های رسانه ملی مخاطب‌ها را دور کرده و با تولید آثار کم کیفیت، رسانه ملی آینده خوبی نخواهد داشت، گفت: سینمای کودک و نوجوان به علت فقدان سرمایه‌گذاری، وضعیت خوبی ندارد.
به گزارش خبرنگار ایمنا، یاسر احمدی روز گذشته _شنبه بیستم شهریورماه_ در نشست خبری با اصحاب رسانه به مناسبت روز ملی سینما، اظهار کرد: روز ملی سینما، روز آشتی مخاطب با سینما است و مخاطب می‌تواند بازنگری جدیدی در خصوص ارتباط خود با سینما، فیلم‌ها و معضلات اجتماعی گنجاند شده در فیلم‌ها، داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: تعداد مخاطبان سینما و فروش بلیت‌ها در این روز رکورد مناسبی دارد اما کافی نیست و در نظر گرفتن طرح‌های تشویقی نظیر نیم‌بها شدن بلیت‌ها برای روز ملی سینما با توجه مشکلات اقتصادی و معیشتی افراد جامعه و حذف شدن مسائل فرهنگی و هنری از سبد کالای خانوار، مناسب نیست.
این کارگردان با تأکید بر اینکه مخاطب لذت تماشای فیلم روی پرده نقره‌ای را فراموش کرده است، تصریح کرد: روز ملی سینما باید روزی به یاد ماندی برای مخاطبان و اهالی سینما باشد اما این‌گونه نیست. استراتژی و برنامه‌ریزی دقیقی برای روز ملی سینما وجود ندارد و مخاطبین و اهالی سینما تفاوتی میان این روز و روزهای عادی شاهد نیستند. روز ملی سینما، روز جشن هنر هفتم، یادآوری افراد خاطره ساز و نقاشان رؤیاها روی پرده نقره‌ای است.
وی با اشاره به چالش‌های پیشروی سینمای ایران، تصریح کرد: بزرگ‌ترین مشکل سینمای ایران، فقدان مدیریت و استراتژی مشخص است. کمبود تعداد سالن‌های مناسب با توجه به حجمه تعداد فیلم‌های در صف اکران و نبود حمایت مالی با توجه به هزینه‌های بالای تولید از سمت دولت و ارگان‌های مربوطه نیز از سایر معضلات سینمای ایران محسوب می‌شود. طی مدت شیوع بیماری کرونا و محدودیت‌های وضع‌شده، امکان حضور در سینما وجود نداشت و به همین خاطر بسیاری از فیلم‌ها در صف اکران هستند.
وجود فیلم برای اکران تا پایان سال ۱۴۰۱احمدی بابیان اینکه شاید می‌توان گفت تا پایان سال ۱۴۰۱ فیلم برای اکران در صف وجود دارد، اضافه کرد: از سایر معضلات این حوزه، فشار سرمایه‌گذار بر تفکر فیلم‌ساز و خالق اثر است. سرمایه‌گذار تمایل به پرداختن به علایق خود را دارد که این اقدام منجر به کاهش کیفیت فیلم می‌شود. وجود میزی‌ها و نظارت شدید برخی ارگان‌ها فیلم‌ساز را محدود و ذهن وی را سانسور می‌کند و نیازمند جسارت بیشتری از طرف مسئولان هستیم تا در فیلم‌ها به موضوعات قوی، نو، فاخر و جذب‌کننده مخاطب پرداخته شود.
وی بابیان اینکه توسعه شبکه‌های ماهواره‌ای و پلتفرم‌ها ازجمله مواردی است که صنعت سینما را دچار مشکل کرده و به ضرر سینما هستند، گفت: با توجه به مشکلات و معضلات موجود فیلم‌ساز به‌جای داشتن ذهنی آرام و خلاق برای خلق اثر، به دنبال برطرف کردن چالش‌های موجود است.
این تهیه‌کننده سینما با اشاره به معرفی فیلم «پا به ماه» و بابیان اینکه سینما می‌تواند در مواجهه با مسائل اجتماعی برای ایجاد انگیزه یا حتی برطرف کردن معضلات کمک‌کننده باشد، ادامه داد: بیشتر فیلم‌های ساخته‌شده توسط این‌جانب، بیشتر در خصوص معضلات، هنجارها و مسائل اجتماعی بوده و این بار نیز در فیلم «پا به ماه» به یکی از معضلات اجتماعی به‌روز یعنی کاهش فرزند آوری، کاهش جمعیت و منفی شدن رشد جمعیت پرداخته‌شده است.
وی بابیان اینکه فیلم‌ها جامعه‌ای تصویری محسوب می‌شوند که پدیده‌های اجتماعی را درون خود نمایان می‌کنند، اظهار کرد: سینما همیشه برای برطرف یا محدود کردن معضلات اجتماعی به کمک آمده است و توان پیش‌بینی شرایط، گوشزد کردن معضلات و ایجاد موج را دارد و فرکانس‌هایی که از درام یک قصه به مخاطب برخورد می‌کند، مخاطب را به فکر وامی‌دارد.
احمدی بابیان اینکه در راستای افزایش فرزند آوری از طرح‌های تشویقی بسیاری استفاده‌شده اما از سینماگران و فیلم‌سازان کمکی درخواست نشده است، افزود: زبان جامعه‌شناختی باید در نظر گرفته شود تا شکاف‌های موجود در جامعه بیان شود. ایده و طرح فیلم «پا به ماه» از معضل موجود مذکور و تحقیق در مقالات داخلی و خارجی به‌دست‌آمده، در مرحله نگارش قرار دارد و به دنبال جذب سرمایه‌گذار و اسپانسر هستیم.
وی بابیان اینکه معضل کاهش فرزند آوری در همه ارگان‌ها مطرح‌شده اما حمایتی از این فیلم صورت نگرفته است، تصریح کرد: در این فیلم سینمایی با ژانر کمدی، ابتدا مشکلات مخاطبان و علل نبود رغبت برای فرزند آوری در جامعه و سپس معضلات عدم فرزند آوری ارائه و درنهایت قضاوت به مخاطب سپرده‌شده است. در این فیلم در کنار پرداختن به معضلات جامعه، لحظات شادی نیز به‌منظور لذت بردن برای مخاطبان در نظر گرفته‌شده است.
الگوپذیری کودکان و نوجوانان از سینمای هالیووداین کارگردان سینما بابیان اینکه سینمای کودک و نوجوان با توجه به نبود سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و ترس از بازگشت سرمایه وضعیت خوبی ندارد، اضافه کرد: امنیت بازگشت سرمایه در سینما وجود ندارد و این ترس در سینمای کودک و نوجوان بیشتر است. سینمای کودک در حال رسیدن به نقطه‌ای است که الگوی کودکان و نوجوانان پویانمایی‌ها و فیلم‌های ساخت هالیوود باشد.
وی بابیان اینکه کودکان و نوجوانان الگوپذیری بسیاری دارند و هالیوود آنها را به سمتی که می‌خواهد سوق می‌دهد، گفت: در فیلم خداحافظ نیز سینما به معضل الگوپذیری و فقدان شناخت استعداد کودک و نوجوان پرداخته‌شده است. درصورتی‌که اقدامی مناسب برای حوزه سینمای کودک و نوجوان صورت نگیرد، مشکلات بزرگی برای آینده کودکان و نوجوانان کشور حادث خواهد شد.
لزوم رخداد تحولی بزرگ در سینما، متن‌ها و ساختار تولیدیاحمدی با اشاره به علت کاهش مراجعه افراد به سینما، افزود: معیشت مردم دچار مشکل هستند و اولین موردی که از سبد خانوار خود حذف می‌کنند سینما است. علت دیگر نبود رغبت برای تماشای فیلم در سینما، گسترش پلتفرم‌ها و امکان تماشای فیلم‌ها در منازل با هزینه کمتر است درصورتی‌که لذت تماشای فیلم در سینما و تجربه آن در مانیتورهای خانگی یا صفحه‌نمایش تلفن‌های همراه، غیرقابل مقایسه است. برای جذب مخاطب، نیازمند اتفاق و تحولی بزرگ در سینما، متن‌ها و ساختار تولیدی هستیم و ازنظر ساختار کارگردانی، در دهه ۶۰ و ۷۰ باقی‌مانده‌ایم.
وی با تأکید بر اینکه فقدان حمایت‌های مادی و معنوی منجر به ترغیب فیلم‌سازان برای حضور در فستیوال‌های خارجی شده است، ادامه داد: تا زمانی که سینمای ایران به سمت صنعتی شدن پیش نرود و به‌صورت خصوصی اداره نشود، با مشکلات مالی مواجه است. فیلم‌ها برای تولید، نیازمند هزینه‌های هنگفتی هستند که بخش دولتی توان حمایت مالی آن را ندارد و بخش خصوصی نیز به‌واسطه امنیت اقتصادی و ترس از بازگشت سرمایه از حمایت دور شده‌اند.
بالا بودن تعداد فیلم‌های دارای خشونت و اندوه به علت مدیریت و مشکلات عدیده سینما استاین تهیه‌کننده سینما در پاسخ به پرسش خبرنگار ایمنا در خصوص میزان بالای ساخت فیلم‌های دارای صحنه‌های خشن و غم‌انگیز، اظهار کرد: پرداختن به برخی مسائل توان تغییر سبک زندگی افراد جامعه را دارد و اینکه اکثر فیلم‌سازان به تولید فیلم‌های خشن یا فیلم‌هایی در راستای معضلات اجتماعی می‌پردازند، بد نیست اما بالا بودن تعداد این فیلم‌ها به نسبت فیلم‌های کمدی به علت مدیریت و مشکلات عدیده سینما است.
وی در پاسخ به‌نقد خبرنگار ایمنا، در خصوص فقدان مشارکت سینما و رسانه ملی (تلویزیون) و تکراری بودن سوژه فیلم‌ها، افزود: فیلم‌هایی که برای سینما ساخته می‌شوند، از سرمایه شخصی تهیه‌کنندگان هستند که با تلویزیون بر سر مبلغی که باید به تهیه‌کننده پرداخت شود، به توافق نمی‌رسند. موضوعات فیلم‌های سینمایی با توجه به سیاست‌گذاری‌ها و ممیزی‌ها، امکان پخش در رسانه ملی ندارد؛ مگر درصورتی‌که سانسور در نظر گرفته شود یا فیلم خاصی باشد.
احمدی با تأکید بر اینکه یکی از چالش‌های سینما تکراری شدن سوژه است و با اشاره به پایین بودن کیفیت بازیگران، تصریح کرد: رسانه ملی نیازمند بازنگری در سیاست‌های خود است؛ چراکه با گسترش فضای مجازی، ممیزی‌های رسانه ملی مخاطب‌ها را دور کرده و با تولید آثار کم کیفیت، رسانه ملی آینده خوبی نخواهد داشت. به علت معضلات اقتصادی، بسیاری از تهیه‌کنندگان اقدام به نقش‌فروشی می‌کنند و به علت اینکه بازیگران خریدار نقش‌ها حرفه‌ای نیستند، فیلم‌ها با افت کیفیت مواجه می‌شوند.
کد خبر 604389منبع: ایمنا
کلیدواژه: سینمای کودک و نوجوان آموزش و پرورش و سینمای کودک و نوجوان چالش های سینمای کودک و نوجوان سینما سینمای ایران کارگردان سینما روز ملی سینما روز ملی سینمای ایران اکران فیلم های سینمایی رسانه ملی تاریخ روز سینما شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سینمای کودک و نوجوان کودکان و نوجوانان معضلات اجتماعی روز ملی سینما سینمای ایران تماشای فیلم کردن معضلات فرزند آوری تهیه کننده رسانه ملی فیلم ساز فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۱۳۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا مست عشق پای ستارگان ترکیه‌ای را به سینمای ایران باز می‌کند؟
به گزارش همشهری آنلاین، طولانی شدن روند تصویربرداری و توقف تولید در زمان کووید و ماجراهایی که بعد از تصمیم تهیه‌کننده ترکیه ای برای اکران فیلم در این کشور پیش از اکران در ایران پیش آمد بخشی از حواشی بود که این فیلم تا رسیدن به اکران پشت سر گذاشت، هرچند اکرانش هم بی‌مسئله نبود.
فیلم چند نوبت قرار بود به اکران برسد که هر بار به تعویق افتاد. آخرین بار همین یک هفته قبل از اکران بود که باز به هفته بعد از آن موکول شد.
اما این‌ها تمام ماجراهای این فیلم نبود. به جز انتخاب بازیگران نقش مولانا و شمس که بازخوردهای زیادی داشت، استفاده از بازیگران ترکیه‌ای مثل هانده ارچل، ابراهیم چلیک‌کول، بنسو سورال، بوران کوزوم، سلما ارگچ، حسام منظور و هالیت ارگنچ هم یکی از مسائلی بود که صحبت‌های زیادی درباره آن شد.
حضور بازیگران ترکیه‌ای در فیلم‌های ایرانی البته به سال‌های دور برمی‌گردد. در سال‌های پیش از انقلاب هم بازیگران ترکیه‌ای در فیلم‌های فارسی بازی کرده بودند. مهم‌ترین و پرکارترین آنها جنید آرکین است که در ایران با نام فخرالدین شهرت دارد. او از سال ۴۷ تا ۷۴ در ۱۶ فیلم و سریال ایرانی بازی کرد. اولین آنها یوسف و زلیخا بود و آخرینش سریال مزد ترس که سال ۷۴ پخش شد. به جز او امل سایین خواننده و بازیگر ترک هم پیش از انقلاب در چند فیلم ایرانی حضور داشت.
دو دهه بعد از انقلاب حضور ستارگان ترک در فیلم‌های ایرانی ادامه پیدا کرد. آدم برفی ساخته داود میرباقری که سال ۷۳ ساخته شد، اگرچه از بازیگران ترکیه‌ای استفاده نکرد، اما به نوعی پیشقدم ساخت فیلم در ترکیه شد.
پس از آن در دهه هشتاد فیلم اکواریوم ایرج قادری در ترکیه فیلمبرداری شد و بعدتر در دهه‌ی ۹۰ فیلم‌هایی نظیر گناهکاران از فریبرز قریبیان، بغض به کارگردانی رضا درمشیان و یک سطر واقعیت ساخته علی وزیریان در ترکیه فیلمبرداری شدند و در تمام آنها بازیگران ترک در نقش‌های فرعی و کم اهمیت حضور داشتند.
اما از اواخر دهه نود حضور بازیگران ترکی در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی جدی شد و حالا این بازیگران عهده‌دار بازی نقش‌های اصلی یا دست‌کم پر رنگ در فیلم‌های ایرانی شدند. فیلم‌های مطرب، جن زیبا، هولیا با حضور بازیگران ترکیه ای در این دهه به نمایش درآمدند.
«جن زیبا» در سال ۹۷ اکران شد که بازیگر ترکی در آن بازی می‌کرد که به واسطه سریال‌هایی که در آنها بازی کرده بود، برای تماشاگر ایرانی شناخته شده بود. حضور نورگل یشیلچای امید زیادی هم برای فروش این فیلم ایجاد کرده بود که البته موفق نبود. این فیلم در سال ۹۷ کمی بیش از یک میلیارد تومان فروخت که اصلا رقم جالبی نیست.
«مطرب» ساخته ۱۳۹۸ مصطفی کیایی داستان خواننده‌ای قدیمی با بازی پرویز پرستویی است که دیگر اجازه فعالیت ندارد و بالاخره در هفته فرهنگی ایران در ترکیه فرصتی برای اجرای کنسرت پس از سالیان طولانی پیدا می‌کند. این فیلم در سال ۹۸ بیش از ۳۸ میلیارد تومان فروش داشت و یکی از فیلم‌های موفق گیشه بود.
سال ۹۹ هم مرتضی آتش زمزم فیلم «هولیا» را با حضور ویلما الس و هولیا دیکن ساخت که البته سال گذشته اکران شد و حدود ۵ میلیارد تومان فروش داشت. نوروز هم فیلم دیگری بود که سال گذشته در جشنواره فجر اکران شد و علی بوراک سیلان، بازیگر ترکیه‌ای، در آن بازی داشت.
حالا هم مست عشق گروهی از بازیگران ترک را وارد فیلمی‌از سینمای ایران کرده است. اما آنچه در مورد مست عشق متفاوت است این است که این فیلم محصول مشترک ایران و ترکیه است و نه این که تنها از بازیگران ترکیه ای استفاده کرده باشد. فروش نه چندان موفق فیلم هایی که با بازیگران ترکیه‌ای ساخته شدند، این پیام را می دهد که صرف حضور آنها نمی‌تواند دلیلی برای فروش بالای فیلم باشد.
در مورد مست عشق هم دلایل زیاد دیگری برای فروش ۴۷ میلیاردی آن وجود دارد که تنها بخشی از آن بازی ستارگان ترک است. بنابراین فروش بالای آن نمی‌تواند مشوقی برای ساخت فیلم‌هایی با حضور بازیگران ترکیه‌ای قلمداد شود، اما می‌تواند شروعی برای همکاری مشترک با ترکیه باشد.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: بزرگان فرهنگ و ادب و هنر ایران زمین مهمان "مست عشق" شدند (+تصاویر) مست عشق : روایتی متفاوت از عشق با حضور ستارگان دو کشور (+عکس) ادامه رقابت «تمساح خونی» و «مست عشق» در گیشه و آغاز اکران یک اکشن
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟